Trzeci miesiąc

Wiki śmieje się już zdecydowanie częściej i bardziej świadomie, choć troszkę zachowawczo ;-) Jest raczej oszczędny w uśmiechach, najpierw bacznie obserwuje, a potem albo się uśmiechnie albo nie. Póki co w kontaktach preferuje swoją Matkę, nieraz czuję na sobie jego wzrok zapraszający do interakcji. Aby zaczepić swoją Matkę wymachuje również intensywnie rączkami i nóżkami oraz wydaje z siebie różne dźwięki.

Natomiast gdy bracia wracają z przedszkola Matka zostaje strącona z piedestału i Wiki nie może oderwać wzroku tym razem od braci. Pilnie obserwuje raz jednego raz drugiego brata przy okazji ćwicząc mięśnie szyi i szybkie podążanie wzrokiem za poruszającymi się obiektami czyt. braćmi ;-)

Chłopak nie chce słyszeć o smoczku, za to często jego rolę pełni moja pierś :-o Czasem taki smoczek pomógłby szczególnie mamie :-) No cóż, może z czasem przekona się do tego smoka. Zaczął się też bardzo intensywnie ślinić i wcinać swoje rączki :-)

Tu właśnie jest w trakcie wcinania swoich piąstek :-)

Jesteśmy w trakcie ustalania sobie drzemek w dzień, coraz częściej zadarzają się dwie dłuższe drzemki w ciągu dnia: poranna i popołudniowa. Albo jedna bardzo długa poranna (to już raczej reguła) i dwie krótsze popołudniowe tzw. przycięcie komara ;-P W przycinaniu komara jest mistrzem :-)

Bardzo rwie się do siedzenia, choć to chyba jeszcze nie wskazane ze względu na jego wiek. Co nie przeszkadza mu w uwielbieniu noszenia przodem do otoczenia właśnie w pozycji siedzącej. Inne jego zapędy do siedzenia staramy się troszkę ograniczać choć nie blokować (zalecenie Pani fizjoterapeutki, z którą mieliśmy kontakt w szpitalu).

Jeszcze nie lubi zbytnio leżeć samotnie np. podziwiając karuzelę nad łóżeczkiem. Na macie edukacyjnej poleży chwilkę, ale nie za długo i nie zawsze. Czasami nawet na niej zaśnie :-)

Tu widać jak z jego buzi sączy się powolutku ślina ;-)

Tak fajnie zaczął ruszać prawą rączką, podnosi ją często i przypomina wtedy małego boksera ;-)

Wciąż ćwiczy podnoszenie główki. I nawet nieźle mu to wychodzi :-)

Zaopatrzyliśmy się w zielone paputki w sam raz na wiosnę :-) Spokojnie możemy podbijać świat na spacerach i podrywać potencjalne narzeczone ;-)

P.S. Pod koniec trzeciego miesiąca przydarzyła nam się poważna choroba i Wiki skończył swoje 3 miesiące w szpitalu. Początkowy katar, kaszel i zaczerwienione gardło przerodziło się w zapalenie płuc. Wydawało mi się, że to iż karmię Wikiego piersią chroni go przed infekcjami i jakoś nie zdawałam sobie sprawy, że tak małe dziecko może zachorować na zapalenie płuc. Podczas tej choroby bardzo namęczyliśmy się przy karmieniach - zatkany nos bardzo denerwował Wiktorka, trochę possał potem w płacz, znowu possał i znowu płacz i tak kilka razy dopóki w miarę się nie najadł i nie zasnął ze zmęczenia. Ile razem wymęczyliśmy się to nasze. Podczas choroby Wiki był bardzo płaczliwy i niespokojny. Zupełnie rozregulowany. Nagle zasypiał po czym zaraz budził się z płaczem. Dodatkowo sporo ulewał. Po dwóch dniach w szpitalu jego stan zdecydowanie się polepszył, zadziałał podany dożylnie antybiotyk. Bardzo dobrze zadziałały na niego inhalacje dzięki czemu uwierzyłam w ich działanie. Zobaczyłam namacalne efekty objawiające się stopniowym ustępowaniem kaszlu i kataru.