Czerwcowe chmury i tęcza :-)

Dobiega końca mój ulubiony miesiąc - czerwiec. Wiele ważnych dla mnie dat zawiera w sobie ten miesiąc :-) Ale lubię go również dlatego, że jest miesiącem i wiosennym i letnim :-) Można się spodziewać w czasie jego trwania: upału i zarazem przyjemnego powiewu wiatru, chłodu wieczora i rześkiego poranka, burzy i tęczy, białych obłoczków i ciężkich czarnych burzowych chmur, szkoły i wakacji... Jak coś Wam przyjdzie jeszcze do głowy to napiszcie :-)

Niestety na zdjęciach nie uchwyciłam wszystkich tych zjawisk :-( Ale przedstawiam Wam zdjęcia chmur zrobione jednego dnia. Jeden dzień, a ile możliwości :D

A na koniec tęcza, która zawsze kojarzy mi się z czymś dobrym, z lepszym jutrem.... (również zrobiona tego samego dnia co chmury czyli 27 czerwca :-):

P.S.1. Mój starszy synek, któregoś czerwcowego dnia, sam z siebie zaczął bawić się w rozpoznawanie kształtów z chmur. Na początku zobaczył pociąg, potem samochód itd. :-) Fajnie tak obserwować jak u małego człowieka rozwija się wyobraźnia :-)

P.S.2. Ja też jako dziecko lubiłam wyszukiwanie kształtów w chmurach :-) Do dziś to lubię ;-)

Bracia

Niesamowicie jest patrzeć na rodzącą się więź braterską między moimi synkami.

Od początku Kacperek był czuły dla swojego młodszego braciszka, choć miał niespełna 1,5 roku gdy ten pojawił się w jego życiu :-) Tak naprawdę naśladował po prostu nas. To go głaskał, to siadał przy jego łóżeczku i "czytał" mu bajeczkę na dobranoc, całował go, dawał mu butelkę z piciem.

Obecnie jedynym problemem są zabawki i walka o nie. Kacperka bardzo denerwuje gdy Oskarek zabiera jego zabawki. I potrafi to okazać krzykiem, popchnięciem brata (na szczęście już coraz rzadziej). Z kolei Oskarek droczy się z bratem zabierając mu zazwyczaj jego ulubioną zabawkę, żeby za chwilę mu ją ze stoickim spokojem oddać :-))) Ale kto się czubi ten się lubi ;-)

Bardzo często Oskarek kładzie się na brata i się do niego przytula lub odwrotnie. Wygląda to trochę jak zapasy. Na początku ingerowałam, bo Kacperek krzyczał, że nie chce takich "przytulanek", ale w pewnym momencie przestało mu to przeszkadzać. Obecnie ingeruję gdy w czasie tych "zapasów" jeden lub drugi zwisa niebezpiecznie z kanapy, co grozić może zwaleniem się obydwu na podłogę :D

Są momenty gdy się z czegoś śmieją, co chwilę na siebie zerkając - a ja wtedy jestem niezmiernie szczęśliwa bo widzę prawie namacalnie tą więź między nimi. Czujemy z mężem, że w takich sytuacjach jesteśmy jakby "poza" i dobrze nam z tym :-)))

Cieszy mnie bardzo, że coraz częściej potrafią się ze sobą bawić. Najczęściej gdy jesteśmy na podwórku. Gonią się, bawią w pociąg (polega to na tym, że Oskarek trzyma Kacperka za koszulkę a ten go ciągnie np. pod górkę :-), turlają się razem.

Dodatkowo Kacperek wszedł teraz w wiek identyfikacji tego co moje i nie moje, utożsamiania się z rodziną. Często mówi: Mama, Tata, Ja, Onio. Gdy mąż wyszedł z Oskarkiem z domu, Kacperek nagle wstał, poszedł do ich wspólnego pokoju i spytał się mnie: "Gdzie jest mój Onio?"

Mam nadzieję, że nigdy my rodzice nie przeszkodzimy im w tej braterskiej przyjaźni, ani słowem, ani czynem. Zawsze bardzo denerwują mnie pytania o to "czyje" jest dane dziecko, mamy czy taty. Uważam, że m.in. z takiego "dzielenia" rodzą się problemy między rodzeństwem i brak porozumienia. Dzieci są po prostu nasze, kochamy jednakowo jednego i drugiego, każde z nas stara się im poświęcać tyle samo uwagi, okazywać tyle samo czułości. Z pewnością nie uchronię się od błędów w tym zakresie, ale zrobię wszystko aby tą więź między nimi pogłębiać, a nie osłabiać.

Piątek w skateparku i ciekawa niedziela :-)

W niedzielę planowaliśmy wybrać się do Lasu Bielańskiego, trochę pospacerować i powdychać świeżego powietrza. Jednak dojechaliśmy tylko w okolice UKSW (Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego) i jak się okazało wiele można było tam znaleźć atrakcji dla dzieci :-o

Był osiołek:

I była drewniana karuzela:

Oraz tajemnicze drzwi:

I wiele innych ciekawych rzeczy :-)

Brownie z lodami i bitą śmietaną

Od jakiegoś czasu "chodziło" za mną ciasto Brownie. Pierwszy raz jadłam je u znajomych podane na ciepło z lodami waniliowymi i niesamowicie mi posmakowało :-) Wczoraj wreszcie udało mi się je upiec a przepis zaczerpnęłam stąd.

Na dobry początek dnia i całego tygodnia Brownie z lodami waniliowymi i bitą śmietaną :-)

Jest to jeden z ostatnich kawałków, gdyż moi faceci bardzo szybko "pochłonęli" większość Brownie :-)

P.S. Ostatnio nie mam w ogóle ochoty na kawę, dlatego zaczynam pić różne herbaty i odkrywać ich niesamowite smaki i aromaty :-)

I jeszcze piosenka, która od kilku dni dźwięczy mi w uszach: Alanis Morissette - Ironic :-o

Rocznica ślubu

Dziś nasza rocznica ślubu kościelnego. Czwarta.

Wybór miesiąca na ślub był oczywisty, gdyż dokładnie 1 czerwca odbyliśmy pierwszą randkę :-) Mój mąż spóźnił się na nią, a ja cały czas czułam, że jeżeli nie przyjdzie to ominie mnie w życiu coś ważnego. Ale na szczęście przyszedł :-P

A owocem naszej miłości i tego ślubu są dwaj cudowni synkowie, którym najczęściej poświęcane są wpisy na tym blogu :-o

P.S. Kiedyś chciałam aby moje dzieci były na moim ślubie, ale u Nas jakoś tak wszystko po kolei było ;-)

Dzień śpi :-)

Wczoraj mój starszy synek obudził się skoro świt, bo o 6.00 :-o Ja do niego: "Połóż się jeszcze Kacperku", a on podchodzi do drzwi balkonowych, otwiera je i oświadcza "Jest dzień. O! Takiii dzień" :D

A dziś wybraliśmy się na spacer wraz z dziadkami, z którymi spędzamy miło czas już od środy :-) Poszliśmy tą samą trasą i w to samo miejsce co tu. Jednak dziś to miejsce i nasz spacer w moim obiektywie wyglądały tak:

Kacperek zbierając się dziś do kąpieli i spania, zaczął się ze mną przekomarzać, że jest dzień nie noc itd. W końcu stwierdził, że "Dzień śpi" i pomaszerował w kierunku łazienki :-)

P.S. Młodszy synek z kolei wreszcie zaczął mówić "mama" i mówi to z sobie wiadomym wdziękiem :-))) Wcześniej dominowały "tata", "baba", "dada", "mama" jakoś mu nie podchodziła ;-)